Urodzony w 1951 roku w Bydgoszczy, dzieciństwo i młodość spędził w Warszawie, chłonąc atmosferę pracowni artystycznej swojej matki Wandy Wedeckiej. Uczęszczał na kurs przygotowawczy do Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie z powodzeniem studiował na wydziale projektowania graficznego, ale w 1976 roku uzyskał dyplom z malarstwa u profesora Jerzego Tchórzewskiego. Pod koniec lat 70. brał udział w kilku wystawach. Wyjechał z Polski w 1981 roku, spędził sześć miesięcy w Wiedniu, a później osiedlił się w Hamburgu.

Prezentowane prace pochodzą z okresu emigracji artysty, tj. lat 80. i 90. XX wieku. Jego styl można by dziś określić jako surrealizm, realizm magiczny, a nawet poetycko-romantyczny. Pastelowe kolory i oniryczny świat fantazji – to świat, w który wciąga nas artysta, wplatając w swoje kompozycje surrealistyczne zwierzęta, konie, pawie czy podwodną faunę.

W bajkowych pejzażach umieszcza również postacie ludzkie, prawdopodobnie swoich przyjaciół, uchwyconych podczas popołudniowego posiłku lub wplecionych w architektoniczny pejzaż miasta (np. "Picnic in N.Y."). Subtelność barw oraz egzystencjalny nastrój obrazów pokazują wrażliwość twórcy, który w tym czasie znacznie rozjaśnił paletę barw. Na emigracji uczestniczył w wielu wystawach indywidualnych i grupowych.